Tatjana Danneberg

1.10-28.11.2020

Prace Tatjany Danneberg powstają przy użyciu fotografii. Nie są to zdjęcia losowo wybrane z rolki iPhona. Zrobione są intencjonalnie, czasem analogowym aparatem, czasami w estetyce lo-fi. Na zdjęciach utrwalone są nieostre wspomnienia – nic konkretnego, raczej chwile pomiędzy jakimiś innymi ważnymi wydarzeniami. Dni, w których nic się nie zdarzyło, miejsca, w których nie pamiętasz, że byłaś. Pośród tych zastygłych momentów, aparat Tatjany jest ruchliwy.
Motywy są zwykle niezobowiązujące. Suszarka na pranie, odkurzacz przeskalowany do rozmiarów auta, monumentalny, jakby sam siebie namalował, dłoń trzymająca szminkę, płetwy. Jest też niepotrzebne, wiklinowe krzesło, które płonie w ogrodzie. Nic co mogłoby wzbudzić specjalną nostalgię.
Danneberg powiększa zdjęcia i drukuje je na folii transferowej, którą gruntuje podkładem malarskim. Wyschnięte arkusze ponownie namacza i przenosi na płótno. Ostateczny kształt obrazu poznaje dopiero po odklejeniu folii.
Ze zdjęć i nie-wspomnień pozostanie tylko fragmentaryczna część, wytyczona gestem malarskim, zgodnie ze śladami pędzla jakie zostawił po sobie nałożony grunt. Jakby pędzel sam wiedział co ma namalować. Ale jego drogę na wielkim płótnie wyznacza ciało artystki, jej sprawność fizyczna, wysokość i szerokość ramion. Ruch po ruchu, rytmicznie, wytycza ona kompozycję obrazu według intuicyjnej choreografii.

Tatjana Danneberg (ur. 1991 w Wiedniu) mieszka i pracuje w Warszawie.