Krzysztof Kaczmarek
Pawel and Wawel 09.09—25.09.2014
“Pawel i Wawel” – nowy Film Krzysztofa Kaczmarka opowiada o objazdowym festiwalu “What’s the difference between Pawel and Wawel”, który przez dwa miesiące podróżuje po Islandii z repertuarem klasyki polskiej kinematografii. Festiwal się nie udaje. Trudności zaczynają się już w Polsce, zaproszona do projektu Violetta Villas rezygnuje z udziału, nie udaje się też zdobyć pieniędzy z grantu, budżet jest za mały, pozwala tylko na wynajęcie przyczepy kempingowej dla ekipy. Islandzka publiczność nie dopisuje, impreza kończy się fiaskiem. Pierwotny cel okazuje się jednak tylko pretekstem dla organizatorów festiwalu do realizacji własnego filmu. Tłem dla niespodziewanych wydarzeń jest zimny krajobraz stłumiony pyłem po erupcji wulkanu Eyjafjallajökull. W filmie występują polskie Siostry z zakonu Karmelitanek Bosych w Keflaviku, młodzi beatboxerzy z islandzkiej prowincji, śpiewający pies z muzeum kamieni, wikingowie z grupy rekonstrukcyjnej oraz przygodnie napotkani mieszkańcy islandzkich miast i wsi. Film z trudem mieści się w szerokich ramach wideo art, ale nie łatwo przypisać go również do konwencjonalnego kina. Jest równocześnie fabularyzowanym dokumentem, filmem drogi, poetyckim dziennikiem podróży i eksperymentalnym musicalem.
“Pawel and Wawel’ is the new film by Polish director Krzysztof Kaczmarek. It tells the story of a film festival “What’s the difference between Pawel and Wawel”, which tours Iceland showing the classics of Polish cinema. The film festival is not a success. The problems begin in Poland when Violetta Villas, who had previously agreed to be part of the project, resigns after lack of funds means expenses stretch only as far as renting a caravan for the crew. Things go from bad to worse: the Icelandic audience shows no interest and the project descends into chaos. Yet, the primary goal becomes a pretext for the crew to make their own film. The film features the Polish Sisters of the Carmelitan Order in Keflavik, young beatboxers of the Icelandic province, a singing dog from the museum of the stones, the Vikings of the re-creation group and other accidentally encountered inhabitants of Icelandic towns and villages, all set against the backdrop a cold landscape muted by the volcanic dust of Eyjafjallajokull. What emerges is a piece of cinema that is neither conventional cinema nor the broadly understood genre of video art. It is a genre of its own: part drama documentary, part road movie, part poetic travelogue and part experimental musical.
